Jak zrobić piękną Śnieżkę z gliny polimerowej. DIY Noworoczne pomysły na dekorację domu: MK krok po kroku ze zdjęciami i samouczkami wideo. Ozdoba choinkowa w formie Śnieżnej Dziewicy wykonana z masy polimerowej - klasa mistrzowska

Tatiana Władimirowna Fedosejewa

Przedszkole PDO „Chippolino” Szkoła średnia MBOU im. Kordon Łukowa w okręgu miejskim Aleksandrowo-Gajski obwodu Saratowskiego

Notatki z lekcji twórczości artystycznej (wyrób z gliny)

V seniorska grupa mieszana wiekowo

Kierownik przedszkola SPDO „Chippolino”: Fedoseeva T.V.

Zadania:

OO "Poznawanie"- Naucz dzieci rzeźbić z całości, po wstępnym zbadaniu natury. Wzmocnij techniki rozciągania i wygładzania. Naucz dzieci przekazywać proporcje i ozdabiać detale odzieży. Wzmocnij umiejętność pracy ze stosem. Rozwijaj percepcję, umiejętności motoryczne, mowę. Pielęgnuj zainteresowanie baśniowymi obrazami. Rozwijaj kreatywność, wyobraźnię i umiejętność indywidualnego uzupełniania swojej pracy.

OO "Kreatywność artystyczna"- pokazać możliwość przekazania ruchu sylwetki poprzez nieznaczną zmianę położenia rąk. Rozwijaj poczucie kształtu i proporcji.

OO "Socjalizacja"- wywołują żywe emocje ze wspomnień z wakacji.

Materiał: próbka, glina, maszynka rotacyjna, stosy, ściereczki, serwetki, gąbka do zwilżania palców wodą, spodki wodą.

Wizualne narzędzie do nauki: Królowa Śniegu(malowana lalka z glina)

Praca ze słownictwem:

Aktywny słownik - wakacyjny, Królowa Śniegu, rozwinąć, ukształtować, pociągnąć, wyrównać, proporcja, długi warkocz, żelazo, element, dodatkowy znak.

Prace wstępne: rozmowa o minionych świętach noworocznych, słuchanie sztuki « Królowa Śniegu» N. A. Rimski-Korsakow.

Postęp lekcji:

Organizowanie czasu:

Nauczyciel czyta wiersz:

"O Królowa Śniegu»

Ma na sobie białe buty

I w niebieskim futrze

Bukiet dojrzałych płatków śniegu

Przynosi to tobie i mnie.

Biało-biały do ​​pasa

Luksusowy warkocz

I ciepło, ciepło

Promienne oczy.

Rękawiczki w przezroczystych kawałkach lodu

I ma kapelusz.

Dajesz nam światło i radość,

Chłopaki, o kim jest mowa w wierszu?

Edukacyjno-organizacyjne działalność:

Nazwij główne ubrania Śnieżne Panny(futro z kołnierzem, czapka, rękawiczki).

Dlaczego Snow Maiden nie widzi swoich butów? (U Śnieżne Panny długie futro aż po palce)

Chwila zaskoczenia.

Rozlega się pukanie do drzwi. Przychodzi nauczyciel i przynosi list. „Z lasu z Śnieżne Panny» . Czytanie list:

"Cześć chłopaki! Przechodziłam kiedyś obok Waszego przedszkola, jak tam fajnie! Wszędzie śmiech i zabawa! Było mi smutno, że nie mam tylu przyjaciół... Śnieżna Dziewica... Chłopaki, może ty możesz mi pomóc?

Pedagog: Chłopaki, pomóżmy Królowa Śniegu? Zaprzyjaźnijmy się z nią glina?

Dzieci: Tak

Pedagog: Spójrzmy na nasze Królowa Śniegu Nauczyciel demonstruje lalkę Królowa Śniegu: (badanie lalki z glina) piękna, szczupła, bajkowa dziewczyna, wnuczka Świętego Mikołaja. Ma na sobie długie futro, kapelusz na głowie, rękawiczki na rękach, kołnierz na futrze, a obok niej jest jej las Przyjaciele: lis, sikora, zając.

Dzisiaj ty i ja wyrzeźbimy naszą własną piękną dziewczynę Królowa Śniegu. Przyjrzyjmy się dobrze naszym - Królowa Śniegu kształtować swoje Snow Maiden jest piękna i poprawna.

Zobacz, co mamy Śnieżne Panny? (głowa, ręce, futro)

Pokazując każdą część, zakreśl próbkę, uwzględnij ruch ręki wzdłuż konturu.

Spójrz na kształt swojej głowy Śnieżne Panny? Pokaż ręką wszystko w powietrzu. Jakie masz futro? śnieżne panny? Piękna, długa ku dołowi, rozszerza się (biegnij obiema rękami jednocześnie po bokach futra). Teraz pokaż mi, jakie jest futro Snow Maiden się rozwija.

Dzieci pokazują. Nauczycielka obserwuje ruchy rąk dzieci w powietrzu i sama je powtarza.

(próbka dla Rzeźba Śnieżnej Dziewicy)

Spójrz, rękawy rozciągają się od góry futra - ramion (jednocześnie biegnij wzdłuż górnej i dolnej strony rękawa rozłożonymi palcami).

Pedagog: Chłopaki, jak myślicie? Tak ma na imię Śnieżna Dziewica?

Dzieci: Ponieważ jest zrobiony z śnieg.

Pedagog: Prawidłowy. Na zewnątrz jest teraz mroźno i to jest moja ulubiona pogoda Śnieżne Panny. Zaprasza ciebie i mnie na spacer.

Moment wychowania fizycznego.

Na zewnątrz jest mroźno. Dzieci klaszczą w dłonie i tupią nogami.

Aby nos nie zamarzł,

Musimy tupać nogami

I klaśnijcie w dłonie.

Z nieba spadają płatki śniegu, Dzieci podnoszą ręce nad głowę i

łapanie wyimaginowanych płatków śniegu

Jak na obrazku z bajki.

Złapiemy ich rękami

I pokażemy dom niani.

Jeszcze trochę pospacerujemy.

I wrócimy do domu, do siebie.

6. Pracuj według schematów.

Jak myślisz, gdzie zaczniemy rzeźbić? Królowa Śniegu?

Jakie techniki rzeźbienie użyjesz tego? (odpowiedzi dzieci na podstawie wcześniejszych doświadczeń rzeźbienie: popyt plastyczny, konstruktywny, łączony, każde dziecko wybiera własną drogę rzeźbienie)

Ćwiczenia " Królowa Śniegu"

Dzieci zamieniają się w Królowa Śniegu, stój nieruchomo, z zamkniętymi oczami, wsłuchując się w doznania w ciele.

Na sygnał prezentera najpierw lekko mrugają rzęsami, następnie otwierają oczy, powoli poruszają oczami w prawo i w lewo. (tylko oczy). Weź głęboki wdech przez nos, czując, jak powietrze wchodzi do nozdrzy, obserwuj swój oddech, jak delikatnie wchodzi i wychodzi. wchodzi i wychodzi.

Po " Śnieżne Panny„uśmiechnij się, powoli obróć głowę w jedną stronę, w drugą, płynnie i powoli rozłóż ręce na boki i zrób krok do przodu.

Niezależna praca. Nauczyciel spaceruje pomiędzy rzędami ławek, monitoruje pracę dzieci, służy radą, przypomnieniem i zachętą.

Praca indywidualna.

Analiza pracy:

Gotowe prace umieść w okręgu. Którego Królowa Śniegu czy było najfajniej? Czyje smutne? A najpiękniejsze? Zwróć uwagę na przejaw indywidualnej kreatywności dzieci - dodatkowy element w głównej postaci Śnieżne Panny: ptak, dwa warkocze itp.

Jestem wnuczką Frosta i Blizzarda,

Przyjeżdżam tu co roku!

Płatki śniegu są ze mną - przyjaciółmi

Wesołe prowadzą okrągły taniec.

(Ostateczna praca dzieci, niektóre dzieci wykazały się wyobraźnią i stworzyły dodatkową postać ptaka, dwa warkocze, dwa ptaki.)

Publikacje na ten temat:

Dzisiaj dzieci z grupy seniorów nr 3 rzeźbiły z gliny. Dzień wcześniej wraz z dziećmi zawinęliśmy glinę w wilgotną szmatkę. Dalej, oczekując wszelkich wyjaśnień.

Mówią, że glina jest „magicznym” materiałem naturalnym i wpływa na człowieka tak samo, jak sama przyroda. Praca z gliną jest tak przyjemna jak...

Podsumowanie zintegrowanej lekcji w grupie seniorów „Tworzenie zabawek z gliny” Cele: aktywizacja wiedzy dzieci na temat właściwości piasku i gliny, pomoc w porównaniu różnic pomiędzy nimi; utrwalić umiejętności rzeźbienia; rozwijać się mały

Mistrzowska klasa ze zdjęciami. Opis: Pracę można wykonywać z dziećmi od szóstego roku życia. Materiał może być przydatny dla nauczycieli przedszkoli.

Podsumowanie zajęć edukacyjnych w zakresie zbiorowego lepienia z gliny w grupie seniorów „Magiczny Świat Zwierząt” Cel metodologiczny: upowszechnienie doświadczeń pedagogicznych wśród nauczycieli ośrodka oświatowego. Wnioski i rekomendacje: recenzja jest pozytywna.

Mikołaj wykonany z gliny. Klasa mistrzowska ze zdjęciami krok po kroku.

Alyabyeva Marina Viktorovna, nauczycielka edukacji dodatkowej, Centralne Centrum Edukacji Dzieci MBUDO miasta Dimitrowgrad, obwód Uljanowsk.
Opis: Klasa mistrzowska przeznaczona jest dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, nauczycieli edukacji dodatkowej, pedagogów, nauczycieli technologii i kreatywnych rodziców.

Zamiar: figurka Świętego Mikołaja - może być ozdobą wnętrza pokoju na święta Nowego Roku.

Cel: wykonanie pamiątki z gliny.

Zadania:
1. Zapoznać się z techniką i metodami rzeźbienia figurki Świętego Mikołaja z gliny;
2. Stwórz chęć zrobienia figurki Świętego Mikołaja z naturalnej gliny;
3. Rozwijaj umiejętności motoryczne, wyobraźnię, gust artystyczny;
4. Naucz się rzeźbić i łączyć części, dobrze nakładając je na podłoże, biorąc pod uwagę właściwości gliny;
5. Rozwijaj oko i poczucie proporcji;
6. Wzbudź pożądanie, własnoręcznie wykonaj ekskluzywne prezenty i zrób coś miłego dla innych.

Skąd jesteś, Święty Mikołaju?

Być może historia Ojca Mroza, miłego siwego staruszka z brodą i torbą prezentów, oraz jego zachodniego brata Świętego Mikołaja wywodzi się z Wielkiego Starca z Północy? To złe bóstwo Celtów, władca zamieci i zimna. Dawno, dawno temu nie rozdawał prezentów, a wręcz przeciwnie, był zły i wymagający. I nosił ze sobą torbę, aby zbierać ofiary od ludzi. W dawnych czasach ludzie wierzyli, że duchy ich chronią, przebłagali je na wszelkie możliwe sposoby i dziękowali za opiekę. Na wakacjach reprezentowali duchy swoich przodków, ubierając się w najstraszniejsze i niezwykłe stroje. Nazywało się to kolędowaniem. Kolędowanie oczywiście szczególnie upodobało się młodym ludziom. Jeden z młodych mężczyzn ubrał się straszniej niż ktokolwiek inny. Zabroniono mu mówić; musiał przedstawiać potężnego i wszechmocnego ducha - Dziadka. Istnieje wersja, że ​​był to potężny i straszny Dziadek, który później odrodził się jako życzliwy Dziadek Mróz. A teraz nikogo nie straszy ani nie karze, a wręcz przeciwnie, przynosi radość i prezenty.
A może historia Świętego Mikołaja wywodzi się z bajki Red Nose Frost? Ten bajkowy bohater został wymyślony przez samych Rosjan. Był panem zimy, śniegu i mrozu. Kiedyś nazywali go Dziadkiem Treskunem i twierdzili, że to mały staruszek z brodą i surowym usposobieniem. Nawet Słońce rzekomo obawiało się jego groźnego charakteru i od listopada do marca dziadek Treskun był niepodzielnym właścicielem wszystkich ziem, pól i lasów.
I tego samego przystojnego dziadka, miłego i pogodnego, na którego teraz czekamy z taką niecierpliwością, po raz pierwszy przedstawili nam Włodzimierz Odojewski w opowiadaniu „Moroz Iwanowicz” w 1840 roku. To Odojewskiemu udało się w zupełnie nowy sposób opowiedzieć ludową baśń „Morozko” i przemienić złego, niczym Celtowie, Dziadka z ludowej opowieści w wesołego i przyjaznego starca z darami. Jeśli w opowieści ludowej Dziadek zamroził leniwą dziewczynę, to w opowieści Odojewskiego Mróz po prostu dał jej naszyjnik z sopli. Ale hojnie obdarzył pracowitą dziewczynę.
Co ciekawe, do dziś niektóre ludy północy mają rytuały „ułagodzenia” Dziadka, aby nie wpadł w złość i nie zniszczył plonów, ptaków i ryb. Aby to zrobić, w sylwestra kobiety wystawiają za drzwi wino i ciasta.
Historia Ojca Mroza pamięta wiele przebrań starca, ale nam bardziej kojarzy się z długim, ciepłym futrem, malowanymi rękawiczkami i kapeluszem. Z pewnością musiał mieć długą siwą brodę i laskę w rękach.
Historia europejskiego Ojca Mroza, czyli Świętego Mikołaja, rozpoczyna się w roku 1823. Został wymyślony przez Clementa Clarke'a Moore'a i przedstawiony jako miły elf. Według Moore’a Święty Mikołaj przybył na ośmiu reniferach i wchodził do domów przez komin. W 1885 roku Święty Mikołaj ubrany był w czerwone futro, a w 1930 roku firma Coca-Cola przedstawiła Dziadka w barwach firmy – czerwono-białej. Ten wizerunek współczesnego Świętego Mikołaja jest obecnie znany na całym świecie!
Ale to, gdzie mieszka starzec Frost, to osobna legenda. Przecież miejsce jego zamieszkania wciąż nie jest dokładnie znane. Mówią, że na pewno mieszka na biegunie północnym, a może w Laponii. Starzec lubi żyć na zimnie, może lubi Daleką Północ. Odojewski w opowiadaniu o Morozie Iwanowiczu „wysłał” baśniowego dziadka do studni. Wiosną dziadek się tam ukrywa, bo nawet latem jest tam zimno.

Wymagany materiał: glina, pojemniki z wodą, deski plastikowe, szmaty, maty szklane, pędzle, gąbki piankowe, wybielacz, gwasz, lakier bezbarwny.

Praca krok po kroku:

Ugniatamy w dłoniach kawałek gliny – poznajemy glinę, czuje ona energię mistrza i na pewno będzie posłuszna i podatna. Dzielimy kawałek na pół - lam, lam, lam dzielimy glinę na pół.
Zwiń jedną część w grubą marchewkę - rożek,

Kciukami wciskamy go w grubszą część, powstaje pustka, a grubość ścianki wynosi nie więcej niż 1 centymetr, ale nie mniej niż 0,5 centymetra.

Wygładzamy wszelkie pęknięcia i nierówności powierzchni, wyrównujemy krawędzie mokrymi dłońmi i ślizgowymi ruchami palców. Umieść pusty stożek na szerszej stronie.
Z drugiej części oddzielamy części o wymaganej wielkości porcjami, zachowując proporcje figury.
Zwiń pulchną marchewkę - główkę i przyłóż jej ostrą część do ostrej części stożka.

Zwiń dwie marchewki, uformuj rękawiczkę po szerszym boku, spłaszczając koniec i oddzielając palec.

Po zwilżeniu miejsc połączeń wodą nakładamy ostrą część na stożek - dłonie.

Glinka ma charakterystyczną cechę - jest odporna na przesuszenie dłoni i dużą ilość wody, a spoiny zwilżane są wodą, która z kolei pełni rolę kleju podczas rzeźbienia. Dlatego stale lekko nawilżamy dłonie 2-3 palcami, a także stawy. Aby dobrze rozwałkować cienkie części - wici (futro do ozdabiania futra), należy rozwałkować kawałki gliny na wilgotnej szmatce, złączonymi palcami i rozstawionymi.
Wici okażą się plastikowe i dobrze przylegają do futra, naciskając na spód stożka, wokół rękawiczek, z przodu, na kołnierzu, na czapce.

Na koniec włosy umieszcza się pomiędzy futrem czapki a kołnierzem a brodą z marchewki, lekko spłaszczoną.

W razie potrzeby możesz użyć stosu lub pręta do wytłoczenia brody - pasm, tekstury futra.

Praca jest gotowa!
Figurkę suszy się w naturalnych warunkach przez 3 do 5 dni, unikając przeciągów.
Zagruntowujemy figurę kolorem białym.

Malujemy za pomocą gwaszu, pędzli i gąbek piankowych do maczania - imitacja futra, na futrze.
Pokryj pracę przezroczystym lakierem, możesz użyć lakieru w sprayu.

A oto liczby, które wymyślili moi uczniowie!

Figurka Świętego Mikołaja jest gotowa, może słusznie stać się przyjemnym prezentem dla bliskich lub ozdobić nasze wnętrze na święta Nowego Roku!
Na tej samej podstawie możesz uformować i pomalować figurkę Śnieżnej Dziewicy. Chłopaki starali się jak mogli i oto co wyszło:

Noworoczna atmosfera otwiera przed człowiekiem wiele możliwości rozwoju i doskonalenia własnych umiejętności. Świetny powód do nauki leży w prostym i uwielbianym procesie. Dekorowanie domu to bardzo ważne wydarzenie dla każdego człowieka rodzinnego, który chce własnoręcznie udekorować swój dom i wykonać jak najwięcej unikalnych i ekscytujących rękodzieł. Dzięki nowym materiałom i kursom mistrzowskim staje się to znacznie łatwiejsze.

Ozdoba choinkowa w formie Śnieżnej Dziewicy wykonana z masy polimerowej - klasa mistrzowska

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Nowego Roku dla każdego mieszkańca Rosji jest Śnieżna Dziewica. Ta mała dziewczynka, wnuczka słynnego czarodzieja w czerwonym futrze, również potrafi zdziałać cuda i rok po roku zachwyca dzieci swoją pomocą w dostarczaniu dzieciom prezentów. Taki mały symbol święta to idealna dekoracja i świetne rozwiązanie do rozwijania swoich umiejętności. W szczególności możesz skorzystać z gotowych schematów realizacji takiej Snow Maiden.

Jak zrobić owcę Snow Maiden własnymi rękami? Przedmioty do pracy

Owca w kształcie Śnieżnej Dziewicy może być symbolicznym i pięknym, ręcznie wykonanym prezentem. Wykonanie takiego prezentu będzie niezwykle proste. Na początek będziemy potrzebować materiału z glinki polimerowej i lekcji tej techniki. Za pomocą takiego materiału możemy uformować dowolne kształty, a następnie utrwalić je poprzez wypiekanie. W ten sposób możesz stworzyć trwałe zabawki, którymi możesz ozdobić choinkę lub sprawić, że Twój dom będzie bardziej świąteczny.

Jakie zatem materiały mogą być potrzebne do wykonania takiej zabawki?

• Najpierw przygotujmy igłę do obróbki.
• Będziesz także potrzebował ostrza do obróbki powierzchni.
• Będziesz potrzebował gliny polimerowej w różnych kolorach - żółtym, różowym, cielistym, białym, czarnym i niebieskim.
• Szpilki w różnych kolorach
• Wykałaczka

Futro dla Śnieżnej Dziewicy

Najpierw musisz uformować futro dla owiec. Aby to zrobić, musisz zagnieść różową glinkę polimerową. Następnie musimy rozwałkować kulkę i rozciągnąć ją na żądaną stronę, aby zwinąć powierzchnię w kształt stożka. W przypadku dolnej części przedmiotu dociskamy go do powierzchni do podłogi, aby figurka równomiernie spoczywała na powierzchni. Następnie formujemy górną część futra, w tym celu rozwałkowujemy w dłoniach równą kulkę, którą dociskamy do dolnego elementu przedmiotu obrabianego. Następnie należy zwinąć różową kiełbasę za pomocą gliny polimerowej i przykleić ją wzdłuż okrągłej podstawy, używając górnej części futra. Dzięki temu uzyskasz kształt kołnierza.

Musisz wziąć szpilkę na 3 centymetry i za pomocą szczypiec odgryź nakładkę na szpilkę i włóż ją w środek przedmiotu obrabianego. Należy to zrobić, aby przymocować części. Następnie wypalamy figurkę, aż części zostaną połączone ciasnym szwem. Następnie formujemy głowę. Aby to zrobić, należy rozwałkować beżową glinkę polimerową w formie kulki, a następnie wydłużyć produkt z jednej strony. Następnie należy przymocować obrabiany przedmiot do kołka i docisnąć go palcami do elementu futra.

Rękawy i mundur

Bierzemy igłę i rysujemy pasek na środku futra. Futro należy podzielić na dwie części. Następnie należy uformować rękawy futra. Następnie należy rozwałkować różową glinkę polimerową, aby wydłużyć obrabiany przedmiot. Następnie za pomocą noża koniec obrabianego przedmiotu odcina się pod kątem. Używając białej glinki polimerowej, zwiń kulkę, dociskając ją do powierzchni roboczej, aby uzyskać kształt ciasta. Konieczne jest przyklejenie ciasta wzdłuż krawędzi rękawów. Następnie należy docisnąć go palcem z każdej strony, aby glina dobrze się skleiła między sobą.

Do uformowania dłoni owcy używamy beżowej gliny polimerowej. Aby to zrobić, należy rozwałkować dwie kulki o różnych rozmiarach, a następnie nieco je wydłużyć, tak aby na jednej krawędzi powstał spadek. Następnie sklejamy ze sobą krople. Powstałą dłoń dociska się do produktu rękawowego. Należy to zrobić ostrożnie, aby nie spowodować deformacji. Następnie tuleje należy przykleić do przedmiotu obrabianego. Za pomocą stosu lub palca wygładź go na złączach. Następnie tworzymy szczegóły futra. Uczyńmy je bardziej wypukłymi. Aby to zrobić, formujemy je za pomocą igły.

Liczby dla Snow Maiden!

Stwórzmy uszy dla naszej Śnieżnej Dziewicy. Aby to zrobić, musisz rozwałkować piłkę na mały rozmiar. Wytoczymy z niego kroplę, za pomocą której spłaszczymy produkt na powierzchni. Następnie dociśnij do siebie bok przedmiotu obrabianego. Następnie na środku głowy przyklejamy uszy tak, aby znajdowały się w tej samej odległości od siebie. Następnie weź żółtą glinkę i również ją rozwałkuj w spiralne kształty. Otrzymasz opcję warkocza. w ten sam sposób tworzymy drugi, o tej samej długości. Następnie przyklejamy warkocze i wykorzystujemy przestrzeń za uszami zwierzaka Śnieżki, opuszczając je pod rękawy.

Miejsca należy oznaczyć za pomocą stosu, który ma również okrągły półfabrykat. Tutaj wstawimy oczy. Następnie rozwałkuj kulki (dwie) i umieść je w otworach. Następnie rozwałkowujemy dwie niebieskie kulki, o mniejszym rozmiarze i przyklejamy je do białej masy polimerowej. W ten sam sposób formujemy uczniów dla Snow Maiden. Za pomocą igły nałóż rowki na biały plastik i lekko go wydłuż w kierunku góry. W ten sam sposób mocujemy nos do przedmiotu obrabianego. Następnie rozwałkuj kroplę cielistego koloru i przyklej ją na środku twarzy Śnieżnej Dziewicy. Za pomocą igły narysujemy pysk uśmiechniętej owcy.

Następnie formujemy czapkę dla Śnieżnej Dziewicy. Tutaj musisz wziąć różowy plastik i zwinąć go w kształt kuli. W przypadku połowy produktu należy włożyć wykałaczkę, a także ruchami okrężnymi, aby rozszerzyć otwory produktu. Aż kapelusz będzie miał szersze wymiary niż średnica głowy Śnieżnej Dziewicy. Kapelusz zakłada się na głowę i prasuje. Tworzymy również kontur czapki z białej gliny. Za pomocą igły poluzowujemy powierzchnię i wykonujemy rąbek czapki. Następnie nasz przedmiot należy wypalić w zależności od parametrów gliny.

W tej klasie mistrzowskiej pokażę Ci, jak zrobić Świętego Mikołaja z gliny polimerowej, a następnie w podobny sposób Śnieżną Dziewicę, którą wykorzystamy do dekoracji choinki noworocznej.

Do pracy potrzebujemy:

• polimerowa glina;
• półki na książki;
• wykałaczka;
• szpilka z pętelką;
• wałek do wałkowania plastiku.

Przed rozpoczęciem pracy dobrze zagnieść plastik. Z cielistej masy polimerowej uformuj małą kulkę i spłaszcz ją między palcami - to będzie głowa.

Teraz zrobimy ciało Świętego Mikołaja. Bierzemy czerwony plastik, robimy trójkąt i rozwałkowujemy go wałkiem na grubość około 2 - 2,5 mm.

Łączymy głowę i tułów.

Dłonie wykonujemy z dwóch spłaszczonych wydłużonych kropelek koloru czerwonego.

Czapkę wykonujemy z zakrzywionej spłaszczonej kropli. Teraz musimy przymocować do czapki agrafkę z pętelką, aby można było nią zawiesić produkt na choince. Zaginamy koniec szpilki, aby później nie wyskoczył.

Umieść szpilkę z tyłu nasadki i przykryj ją małym kawałkiem plastiku.

Zakładamy czapkę na głowę.

Buty wykonujemy z dwóch spłaszczonych kulek.

Teraz zacznijmy dekorować naszego Świętego Mikołaja, jak pokazano na zdjęciu.

Rękawiczki wykonujemy z dwóch różowych kulek.

Teraz zróbmy brodę. Z białej masy polimerowej rozwałkuj małą kiełbaskę, zwężając się na końcach, zaginając ją w literę „C” i spłaszczając.

Wąsy wykonane są z kropelek, których końce są wygięte, nos wykonany jest z kulki w kolorze cielistym.

Z spłaszczonej liny wykonujemy futro wzdłuż dolnej części futra.

Zwijamy dwie cienkie wici w różnych kolorach, skręcamy je razem i dekorujemy futro, czapkę i rękawy.

Z maleńkich kropelek robimy kwiaty i liście.

Za pomocą wykałaczki rysujemy włosy na brodzie i futro na futrze i czapce. Nie zapomnijcie upiec nasz produkt w piekarniku zgodnie z instrukcją. Takiego mamy wspaniałego Świętego Mikołaja. Przeciągamy sznurek przez pętelkę i zawieszamy go na choince!

W podobny sposób możesz zrobić Snow Maiden.

Takie rękodzieło stanie się oryginalną ozdobą Twojego choinki noworocznej.

Nowy Rok już blisko... a oto mój prezent noworoczny: mistrzowski kurs robienia bawełnianego Świętego Mikołaja!

Do pracy będziemy potrzebować:

• naga glinka polimerowa
• koraliki na oczy (lub gotowe oczy)
• aksamit (lub inny piękny materiał)
• farby akrylowe
• kontury na tkaninie
• plastikowa butelka
• Szkocka
• pistolet na klej
• folia
• drut
• skrobia.

Zacznijmy od określenia wielkości naszego przyszłego dziadka. Potrzebowałem dziadka o wzroście 50 cm, na tej podstawie obliczyłem wielkość głowy (proporcje ludzkiego ciała można znaleźć w Internecie). Zacznijmy od głowy!

Z folii zwijamy gęstą kulkę, nieco mniejszą niż nasza przyszła głowa, i pokrywamy ją glinką polimerową w kolorze cielistym:

Jeśli masz gotowe oczy, to świetnie, jeśli nie, to weź odpowiednie koraliki, takie jak moje, i wciśnij je w miejsce oka. Jeśli warstwa plastiku na kulce foliowej była cienka, wciśnięcie kulek w folię będzie wymagało znacznej siły.

Jeśli tak jak ja zamiast oczu używasz koralików, to być może na tym etapie możesz je pomalować na biało, czego ja nie zrobiłam i czego później żałowałam.

Zacznijmy rzeźbić twarz! Nie myśl, że to takie trudne... osobiście to też była moja pierwsza twarz, najważniejsze, że oczy i nos wyszły dobrze, resztę udało się ukryć pod wąsami, brwiami i brodą mojego dziadka . Pokażę Ci zdjęcia krok po kroku jak to zrobiłem:

Właśnie taką mam twarz. Jak widać na ostatnim zdjęciu, kształt głowy nie jest okrągły... bardziej przypomina twarz, ale to nie jest najważniejsze! Tak naprawdę potrzebowaliśmy samej twarzy, resztę później wypełnimy watą. Wysyłam moją małą buzię do pieczenia!

Po upieczeniu przyciemniamy dziadkowi nos i policzki, aby uzyskać rumieniec i narysować oczy:

Tutaj zdałam sobie sprawę, że białka oczu trzeba wcześniej zamalować... dość trudno było je zamalować tak, aby biała farba nie dostała się na powieki.

Gotową twarz pokrywamy lakierem z tworzywa sztucznego. Przypominam, że produkty wykonane z gliny polimerowej (tworzywa sztucznego) można pokryć TYLKO specjalnym lakierem!!! Jeśli go nie ma, to lepiej zostawić go odkrytego, bo... Nie wszystkie lakiery nadają się do tych celów. Nieodpowiedni lakier może po prostu nie wyschnąć na plastiku lub może zacząć się przez chwilę kleić i cała praca zostanie zrujnowana!

Teraz trzeba poczynić przygotowania na resztę dziadka, tj. jego ciało. Do tego potrzebujemy plastikowej butelki i taśmy!

Moja butelka okazała się dość miękka i łatwo odkształcalna, a do tego miała trochę małą wysokość, więc wzmocniłam ją owijając ją kilkoma warstwami taśmy, a na wierzch położyłam zmiętą gazetę na żądaną wysokość, dodatkowo zabezpieczając ją taśma!

Ale głowa okazała się dość ciężka, a konstrukcja korpusu bardzo lekka, więc zdecydowałem się na cięższy dół. Można było to zrobić napełniając czymś butelkę, jednak w moim przypadku było już na to za późno, bo... Wszystko już owinąłem taśmą. Poszedłem więc w drugą stronę... Pomiędzy warstwy taśmy umieściłem szklane kamyki (innej nie miałem, choć przydałoby się coś mniej rzadkiego) i wszystko ponownie owinąłem taśmą:

Tak powinien wyglądać blankiet.

Teraz mocujemy głowę. Wiercimy dziurę w główce (tutaj swoją drogą! otwór na sztyft można też zrobić wcześniej, jeszcze przed pieczeniem) i przyklejamy sztyft, po czym całość wklejamy w nasz przedmiot. Na górze mam gazetę, więc kij wszedł dość łatwo:

Przygotowania do Świętego Mikołaja są gotowe! Cóż, teraz przyjemna część! Zaczynamy rzeźbić go z waty.

Lepiej jest wziąć watę w rolkach i dobrej jakości, wtedy dobrze się rozwija, jest łatwa do cięcia i znacznie łatwiejsza w obróbce.

Przygotowanie galaretki. Łyżkę skrobi rozpuścić w niewielkiej ilości zimnej wody i zalać szklanką wrzącej wody, energicznie mieszając. Pasta powinna być bez grudek.

Odcinamy warstwę waty (watę można ciąć jak tkaninę) i smarujemy z obu stron „galaretką”, po czym owijamy dziadka niczym mumię.

Nie próbuj sprawić, aby futro było gładkie i piękne za pierwszym razem. Będziemy mieli kilka warstw bawełny, z których każdą należy dokładnie wysuszyć. Po wyschnięciu pasty skrobiowej na powierzchni waty utworzy się skórka, jakby to był papier lub coś w tym rodzaju, a wata w środku pozostanie miękka i puszysta! Na tym polega piękno bawełnianych zabawek. Swoją drogą... zanim zaczniesz pracować z watą i pastą, upewnij się, że w pobliżu znajduje się woda. Może to być zlew z kranem, a może po prostu umywalka z wodą i ręcznikiem, bo... Z każdym nowym kawałkiem waty możesz pracować tylko czystymi rękami.

Robimy bawełnianą czapkę dla mamy, a wyrównując kształt czaszki rzeźbimy brwi (choć można to zrobić później). Możesz ponownie pokryć obrabiany przedmiot galaretką na wierzchu. Wata musi być dobrze otulona!... a oto co powinniśmy otrzymać:

Spróbujmy...

Mamy mamusię suszyć, ręce wieszamy osobno, żeby nie dotykały niepotrzebnych przedmiotów, bo inaczej wyschną.

Po wyschnięciu przedmiotu można przykryć go kolejną warstwą waty (dotyczy to również dłoni), aż do uzyskania pożądanej objętości futra. Postaraj się, aby ostatnia warstwa waty była jak najbardziej równa; ja zrobiłem to dobrze, przyklejając paski waty w pionie, a nie owijając je poziomo, jak poprzednio. Oto mój efekt końcowy po wyschnięciu:

Jeśli wata nie przylega dobrze, możesz ją zabezpieczyć nitkami; zrobiłem to na rękach, dla niezawodności, i w ten sposób poprawiłem kształt dłoni.

No cóż... możesz zacząć pokrywać futro aksamitem. Robię to za pomocą pistoletu do klejenia. Wycinamy futro i dopasowujemy nasz blank:

Według mojego pomysłu rąbki futra powinny lekko odbiegać u dołu, dlatego zrobiłam wstawkę ze srebrnego brokatu, która będzie wystawała spod futra.

Aksamitem pokrywamy również dłonie:

Na tym etapie maluję rękawiczki srebrną farbą. Spróbujmy.

Teraz musisz udoskonalić dół. Wytnij z tektury okrąg o odpowiedniej średnicy i przykryj go tkaniną.

Przyklejamy spód, a także przyszyłem go dla niezawodności:

Przejdźmy do wykończenia futra.

Wycinamy paski waty o wymaganym rozmiarze, pokrywamy je pastą jak poprzednio i przyklejamy do futra:

Wykonujemy brzeg rękawów i za pomocą pistoletu do klejenia zabezpieczamy ramiona na miejscu.

Wycinamy kołnierz i zakładamy go na futro:

Pielęgnuj brodę w ten sam sposób.

Aby było bardziej teksturowane, robię osobne pasma waty i dodaję do brody:

Wszystko! Możesz wysuszyć swojego dziadka!

Po wyschnięciu dziadka poprawiam wady i ozdabiam go. W niektórych miejscach wata nie kleiła się dobrze do aksamitu, przykleiłem ją gorącym klejem z pistoletu. Dodaję pasek i maluję futro konturami z tkaniny akrylowej (choć myślę, że wystarczy dowolny kontur):

Laski zrobiłem według tej samej zasady co mój dziadek... Patyk owinąłem watą, wysuszyłem i pomalowałem srebrną farbą, tak jak rękawiczki:

Ozdobiłam go srebrnym konturem, pastą kryształową (jak lód) i ażurowym, metalowym koralikiem!

I oto on, przystojny Morozko, gotowy świętować z nami Nowy Rok!